Αίτηση ακύρωσης κατά απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους 249/2020 ΔΠΡ ΑΘ

249/2020 ΔΠΡ ΑΘ (ΑΚΥΡ) ( 770992)

Αίτηση ακύρωσης κατά απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής με την οποία απορρίφθηκε αίτηση για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους και επιβλήθηκε στον αιτούντα το μέτρο της οικειοθελούς αναχώρησης από τη χώρα, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Ποινική καταδίκη τεσσάρων (4) ετών για διακίνηση ναρκωτικών από τοξικομανή. Επιτυχής ολοκλήρωση προγράμματος απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ. Η προσβαλλομένη απόφαση αιτιολογείται αποκλειστικά με την επίκληση ποινικής καταδίκης του αιτούντος, χωρίς να προκύπτει ή να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου προσωπική συμπεριφορά η οποία συνιστά πραγματική, ενεστώσα και αρκούντως σοβαρή απειλή που στρέφεται κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας, τη στιγμή εξάλλου που η διοίκηση είχε κρίνει στο παρελθόν ότι πληρούνταν στο πρόσωπό του όλες οι κατά νόμο προϋποθέσεις ώστε να του χορηγήσει άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους ως μέλος θεραπευτικού προγράμματος απεξάρτησης. Ο αιτών απέδειξε προσηκόντως στη διοίκηση ότι ολοκλήρωσε το πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ ισχυριζόμενος περαιτέρω ότι η όποια επικινδυνότητα του έχει πλέον εκλείψει, εξαιτίας της επιτυχούς ολοκλήρωσης του οικείου προγράμματος απεξάρτησης. Η διοίκηση συνεκτιμώντας και την εν γένει μετέπειτα συμπεριφορά του, όφειλε να διαλάβει ειδική κρίση στην απόφαση της περί του εάν ο αιτών μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος εξακολουθεί να είναι επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια ή η όποια επικινδυνότητα του κατά το παρελθόν δεν υφίσταται πλέον. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αριθμός: 249/ 2020

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ

Τμήμα 34ο Τριμελές

ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 9 Ιανουάριου 2020, με δικαστές τους: Χριστιάνα Τερκουράφη, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., Αθηνά Βρακατσέλη και Παύλο Ανθυμίδη, Πρωτοδίκες Δ.Δ. και γραμματέα το Νικόλαο Καστόρα, δικαστικό υπάλληλο,

γ ι α να δικάσει την αίτηση ακύρωσης, με ημερομηνία κατάθεσης 21.6.2019,

του …………. του …………., υπηκόου Νιγηρίας, κατοίκου Αθήνας (οδός …………….), ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Αικατερίνης Πουρνάρα,

κ α τ ά του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής και ήδη Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος δεν παραστάθηκε.

Με την αίτηση αυτή, ζητείται η ακύρωση: 1) της 2018/72894/Φ.436351/1.4.2019 απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και 2) της 2019/48639/Φ.436351/23.5.2019 απορριπτικής απόφασης του ίδιου οργάνου επί της ……../2.5.2019 αίτησης θεραπείας του αιτούντος κατά της πρώτης απόφασης.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της έκθεσης του εισηγητή της υπόθεσης, Παύλου Ανθυμίδη, Πρωτόδικη Δ.Δ.

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Αφού μελέτησε τη δικογραφία

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (σχ. τα ……………… και ………, σειράς Α, έντυπα αποδεικτικά καταβολής του), ο αιτών, υπήκοος Νιγηρίας, ζητεί την ακύρωση: 1) της 2018/72894/Φ.436351/1.4.2019 απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε η ……../27.3.2018 αίτησή του για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους και του επιβλήθηκε το μέτρο της οικειοθελούς αναχώρησης από τη χώρα, εντός προθεσμίας 7 ημερών και 2) της 2019/48639/Φ.436351/23.5.2019 απορριπτικής απόφασης του ίδιου οργάνου επί της ……../2.5.2019 αίτησης θεραπείας του αιτούντος κατά της πρώτης προσβαλλόμενης απόφασης. Με την υπό στοιχείο 2) προσβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η ……./2.5.2019 αίτηση θεραπείας του αιτούντος, χωρίς νέα κατ’ ουσία έρευνα του πραγματικού της υπόθεσης, εκδηλώθηκε δε εμμονή της Διοίκησης στα κριθέντα με την υπό στοιχείο 1) προσβαλλόμενη απόφαση. Με τα δεδομένα αυτά, η υπό στοιχείο 2) προσβαλλόμενη απόφαση έχει βεβαιωτικό χαρακτήρα και, επομένως, στερείται εκτελεστότητας και η αίτηση ακύρωσης απαραδέκτως στρέφεται κατ’ αυτής (πρβλ. ΣτΕ 2858/2016 7μ., 3572/2014, 223, 4394/2013, 2098, 4749/2012, 3976/2011, 762/2005 κ.ά.). Αντιθέτως, η κρινόμενη αίτηση, κατά το μέρος που στρέφεται κατά της υπό στοιχείο 1) απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, ασκείται παραδεκτώς και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ` ουσία.

Επειδή, το Δικαστήριο νομίμως προχώρησε στην συζήτηση της κρινόμενης υπόθεσης απολειπομένου του καθ’ ου Υπουργού, εφόσον αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης και της πράξης ορισμού εισηγητή και δικασίμου κοινοποιήθηκε στον καθ’ ου νομοτύπως και εμπροθέσμως (βλ. σχετ. το από 11.10.2019 αποδεικτικό επίδοσης της επιμελήτριας δικαστηρίων ……………).

Επειδή, στο άρθρο 19 του ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και λοιπές διατάξεις» (Α` 80/1.4.2014), ως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο υποβολής της από ……./27.3.2018 αίτησης του αιτούντος για τη χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους, ήτοι κατόπιν της αντικατάστασής του με το άρθρο 8 παρ. 23 του ν. 4332/2015 (Α` 76/9.7.2015) και πριν από την αντικατάσταση των παρ.1 έως 5, από 23.8.2018, δυνάμει των άρθρων 31 παρ. 4 και 40 του ν. 4540/2018 (Α` 91/22.5.2018), οριζόταν ότι: «1. O Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ή ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, κατά περίπτωση, μπορεί κατ` εξαίρεση να χορηγεί άδεια διαμονής διάρκειας δύο ετών, σε πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελλάδα και αποδεικνύουν ότι έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα. Η άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους μπορεί να ανανεώνεται μόνο για έναν από τους λοιπούς λόγους του παρόντος Κώδικα. Αίτημα χορήγησης άδειας για εξαιρετικούς λόγους εξετάζεται μόνον εφόσον ο ενδιαφερόμενος πολίτης τρίτης χώρας προσκομίζει: (α) θεώρηση εισόδου η οποία έχει χορηγηθεί από ελληνική προξενική αρχή τουλάχιστον τρία έτη πριν την υποβολή αίτησης ή (β) οριστικό τίτλο διαμονής, ανεξάρτητα από την αρχή εκδόσεώς του, του οποίου η ισχύς έχει λήξει κατά την τελευταία δεκαετία προ της υποβολής της αίτησης και (γ) έγγραφα που στοιχειοθετούν ότι έχει αναπτύξει ιδιαίτερους δεσμούς με τη χώρα οι οποίοι καθιστούν αναγκαία την παραμονή του εντός της ελληνικής επικράτειας. Κατ’ εξαίρεση δεν απαιτείται η προσκόμιση των υπό στοιχείου α` ή β` εγγράφων, εφόσον ο ενδιαφερόμενος αποδεικνύει με έγγραφα βέβαιης χρονολογίας το πραγματικό γεγονός της διαμονής του στη χώρα για επτά τουλάχιστον συνεχή έτη. … Με απόφασή του ο Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, μπορεί να καθορίζει τα έγγραφα βέβαιης χρονολογίας που αποδεικνύουν την επταετή συνεχή παραμονή του αιτούντος στη χώρα, καθώς και να ορίζει περιοριστικά τους λόγους παραπομπής στις Επιτροπές του άρθρου 134 του παρόντος. 2.Η άδεια διαμονής στην περίπτωση που ο αιτών δεν κατείχε οριστικό τίτλο διαμονής, σύμφωνα με την περίπτωση β` του τρίτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου, χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Αρμόδια υπηρεσία για την υποβολή των αιτήσεων της παρούσας παραγράφου είναι η υπηρεσία μιας στάσης της Διεύθυνσης Μεταναστευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Στην περίπτωση υποβολής αιτήσεων αυτής της παραγράφου, η αρμόδια υπηρεσία ελέγχει κατά την υποβολή των δικαιολογητικών τη συμπλήρωση των τυπικών προϋποθέσεων εξέτασης των αιτήσεων. Σε περίπτωση συμπλήρωσης των τυπικών προϋποθέσεων, η υποβολή της αίτησης κωλύει την έκδοση απόφασης επιστροφής σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 3907/2011 (Α`7). Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις εξέτασης της αίτησης, μόνη η κατάθεση αίτησης για χορήγηση άδειας διαμονής σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, δεν συνεπάγεται τη νόμιμη διαμονή των αιτούντων για το χρόνο που θα απαιτηθεί μέχρι την εξέταση του φακέλου και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 21 επ. του Ν.3907/2011 (Α` 7).».

Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 6 του ως άνω νόμου ν. 4251/2014 ορίζεται ότι: «Το δικαίωμα διαμονής πολιτών τρίτων χωρών που εισέρχονται νόμιμα στην Ελλάδα, για έναν από τους λόγους του Κώδικα αυτού, τελεί υπό τις εξής προϋποθέσεις: α) … . β) … . γ) Να μην θεωρούνται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια ή τις διεθνείς σχέσεις και να μην είναι καταχωρισμένοι ως ανεπιθύμητοι στις εθνικές βάσεις δεδομένων. Ως κριτήρια για τη συνδρομή των λόγων και δημόσιας τάξης και ασφάλειας, συνεκτιμώνται από την αρμόδια για την έκδοση της άδειας διαμονής υπηρεσία: ί) η έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης για κακούργημα ή πλημμέλημα σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, ii) η εγγραφή στον κατάλογο ανεπιθύμητων, η οποία παύει αυτοδικαίως να ισχύει με τη χορήγηση ή ανανέωση άδειας διαμονής, ίίί) άλλοι λόγοι δημόσιας τάξης, οι οποίοι θα πρέπει να μνημονεύονται ειδικώς και αιτιολογημένα στη σχετική απόφαση, ίν) ιδιαιτέρως εξαιρετικοί λόγοι, ειδικώς αιτιολογημένοι, που αφορούν σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας. Η εξέταση λόγων που αφορούν στη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας αποτελεί προαπαιτούμενο στοιχείο μόνο κατά την αρχική χορήγηση της άδειας διαμονής του πολίτη τρίτης χώρας και για την υπαγωγή σε καθεστώς αδειών διαμονής μακράς διάρκειας. Εφόσον συντρέχουν λόγοι δημόσιας τάξης και ασφάλειας, η αρμόδια υπηρεσία μπορεί να αρνηθεί τη χορήγηση ή ανανέωση της άδειας διαμονής. Η συνδρομή λόγων δημόσιας τάξης και ασφάλειας που ανακύπτουν μετά τη χορήγηση της άδειας διαμονής συνιστούν λόγο ανάκλησης της δ) … . ε) … .» και στο άρθρο 19Α ότι: «1. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης χορηγείται άδεια διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως σε πολίτες τρίτων χωρών που βρίσκονται στην Ελλάδα και εμπίπτουν σε κάποια από τις παρακάτω κατηγορίες: … ε. Σε πρόσωπα που παρακολουθούν εγκεκριμένο κατά νόμο θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής εξάρτησης, όπως τούτο αποδεικνύεται με έγγραφη βεβαίωση του διευθυντή του προγράμματος. Η διάρκεια της αρχικής άδειας διαμονής είναι ετήσια, παρέχει δικαίωμα εξαρτημένης εργασίας- παροχής υπηρεσιών ή έργου και μπορεί να ανανεώνεται κάθε φορά μέχρι δύο έτη εφόσον πληρούνται οι ίδιες προϋποθέσεις. Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος, μπορεί να ανανεωθεί για έναν από τους λόγους του Ν. 4251/2014. … 6. Η άδεια διαμονής που χορηγείται στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 μπορεί να ανανεωθεί για έναν από τους λόγους του Ν. 4251/2014, εφόσον εκλείψουν οι λόγοι για τους οποίους χορηγήθηκαν. Ο Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης δύναται να ορίζει κατηγορίες περιπτώσεων της παραγράφου 1 του παρόντος, στις οποίες η δυνατότητα ανανέωσης, θα γίνεται κατόπιν γνώμης των Επιτροπών της παραγράφου 1 του άρθρου 134, εφόσον εκλείψουν οι λόγοι για τους οποίους χορηγήθηκαν ». Περαιτέρω, η 30651/2014 απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη «Καθορισμός κατηγορίας άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, καθώς και του τύπου, της διαδικασίας και των ειδικότερων προϋποθέσεων χορήγησής της.» (Β` 1453) (εφεξής ΚΥΑ 30651/2014) ορίζει στο άρθρο 1 ότι: «1. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών χορηγείται άδεια διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως σε πολίτες τρίτων χωρών που βρίσκονται στην Ελλάδα και εμπίπτουν σε κάποια από τις παρακάτω κατηγορίες: α. … ζ. Σε πρόσωπα που παρακολουθούν εγκεκριμένο κατά νόμο θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής εξάρτησης, όπως τούτο αποδεικνύεται με έγγραφη βεβαίωση του διευθυντή του προγράμματος. Η διάρκεια της αρχικής άδειας διαμονής είναι ετήσια. Μπορεί να ανανεώνεται κάθε φορά μέχρι δύο έτη εφόσον πληρούνται οι ίδιες προϋποθέσεις. Η άδεια διαμονής παρέχει δικαίωμα εξαρτημένης εργασίας- παροχής υπηρεσιών ή έργου και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος μπορεί να ανανεωθεί για έναν από τους λόγους του ν. 4251/2014. … η. …».

Επειδή, όπως γίνεται δεκτό, το γεγονός και μόνο ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας είναι ύποπτος ή έχει καταδικαστεί για την τέλεση πράξης που αποτελεί ποινικό αδίκημα δεν αρκεί για τον χαρακτηρισμό του ως επικίνδυνου για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια (βλ. ΔΕΕ απόφαση της 11ης Ιουνίου 2015, C-554/13, Zh. και Ο., σκ. 50). Αντιθέτως, απαιτείται να διαπιστώνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση η ύπαρξη πραγματικής, ενεστώσας και αρκούντως σοβαρής απειλής κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας, για τη διαπίστωση δε αυτή πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα πραγματικά ή νομικά στοιχεία που αφορούν την κατάσταση του συγκεκριμένου υπηκόου τρίτης χώρας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η φύση και η σοβαρότητα της πράξης αυτής, καθώς και ο χρόνος που παρήλθε από την τέλεσή της (βλ. ΔΕΕ απόφαση της 11ης Ιουνίου 2015, C-554/13, Zh. και Ο., σκ. 60- 62). Επίσης, έχει γίνει δεκτό ότι αν ένα αδίκημα τελέσθηκε από έναν αλλοδαπό υπό καθεστώς εξάρτησης, το στοιχείο αυτό από μόνο του δεν αναιρεί την επικινδυνότητα του αλλοδαπού για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, η οποία μπορεί να στηρίζεται επαρκώς στο είδος του αδικήματος και τις συνθήκες τέλεσής του (βλ. ΣτΕ 340/2019 σκ. 6).

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών, υπήκοος Νιγηρίας, γεννήθηκε στις 10.10.1972. Κατόπιν της ……../17.3.2015 αίτησής του, του χορηγήθηκε άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους διάρκειας από 17.3.2015 έως 16.3.2016, εξαιτίας συμμετοχής του σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής εξάρτησης (σχ. η 2015/20671/Φ. 298153/26.3.2015 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, στην οποία, ως αιτιολογία έκδοσης της πράξης παρατίθεται ότι στο πρόσωπο του αιτούντος «πληρούνται όλες οι απαιτούμενες προϋποθέσεις»), βάσει του άρθρου 1 περ. ζ` της ΚΥΑ 30651/2014 (σχ. και η περίπτωση ε` της παραγράφου 1 του άρθρου 19Α του ν. 4251/2014). Ακολούθως, με την 2018/72894/Φ.436351/1.4.2019 απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, απορρίφθηκε η ………./27.3.2018 αίτησή του για χορήγηση άδειας διαμονής με βάση το άρθρο 19 του ν. 4251/2014, για εξαιρετικούς λόγους και του επιβλήθηκε το μέτρο της οικειοθελούς αναχώρησης από τη χώρα, εντός προθεσμίας 7 ημερών, η οποία παρατάθηκε έως 29.4.2020 με την 2019/48630/Φ.436351/21.5.2019 απόφαση του αυτού οργάνου. Όπως προκύπτει από το 70639/Φ.436351/9.8.2019 έγγραφο της Διοίκησης προς το Δικαστήριο (αλλά και από το σώμα της προσβαλλόμενης πράξης) κατόπιν ελέγχου των σχετικών δικαιολογητικών προέκυψε ότι συνέτρεχαν λόγοι δημόσιας τάξης και ασφάλειας στο πρόσωπο του αιτούντος, καθώς, στις 26.6.2011 αυτός κατηγορήθηκε από το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Νοτιοανατολικής Αττικής για παραβίαση της νομοθεσίας περί διακίνησης ναρκωτικών. Πιο συγκεκριμένα, ο αιτών κατηγορήθηκε για πράξη διακίνησης ναρκωτικών (αγορά, κατοχή και πώληση ναρκωτικών, κατ’ εξακολούθηση, κατ’ επάγγελμα και καθ’ υποτροπή) και εν τέλει, καταδικάστηκε, ως τοξικομανής, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών (αγορά, κατοχή και πώληση) κατ’ εξακολούθηση που διαπράχθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής κατά το τελευταίο έτος πριν από τις 20.6.2011 και στην Αθήνα (Άνω Κυψέλη) στις 20.6.2011 (σχετ. η 2817/2014 απόφαση του Β` Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας περί καταδίκης του αιτούντος σε 4 έτη φυλάκισης για την πράξη της διακίνησης ναρκωτικών -28,4 γραμμαρίων κοκαΐνης-, καθώς και το 1945/2018 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθήνας, το οποίο διατάσσει τη μη αναγραφή σε απόσπασμα ή αντίγραφο φύλλου ποινικού μητρώου γενικής χρήσης της ανωτέρω απόφασης του Β` Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας, λόγω ολοκλήρωσης από μέρους του ίδιου προγράμματος απεξάρτησης ΚΕ.Θ.Ε.Α. «Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων», που αποτελούν στοιχεία του διοικητικού φακέλου). Το Β` Πενταμελές Εφετείο Αθήνας κατέληξε στην προαναφερθείσα απόφασή του, αφού έλαβε υπόψη του, μεταξύ άλλων, ότι ο αϊτών αποδείχτηκε ότι έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών από νεαρή ηλικία, αρχικά κάνναβης, αργότερα κοκαΐνης, χαπιών και ηρωίνης, ενώ, όπως προέκυψε από σχετική ιατρική πραγματογνωμοσύνη, ο ίδιος έφερε σημάδια στα άνω και κάτω άκρα από παρεντερική χρήση ουσιών, όπως ουλές από παλιές φλεβοκεντήσεις και φλεβοθρομβώσεις, διαπιστώθηκε δε και σκολίωση του ρινικού διαφράγματος δεξιά με υπερτροφία και κάτω ρινικής κόγχης σύστοιχα, πληρούσε επομένως τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί τοξικομανής, ήτοι «άτομο εξαρτημένο από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, την οποία -εξάρτηση- δεν μπορεί να αποβάλει με τις δικές του δυνάμεις» (σχετ. η από 7.7.2011 ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη που διενήργησε ο ψυχίατρος …………….., κατόπιν της 772/22.6.2011 διάταξης ενέργειας πραγματογνωμοσύνης της Ανακρίτριας του 30ου Τακτικού Ανακριτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Αθήνας, ……………..). Συνεκτιμήθηκε, επιπρόσθετα, ότι ο αιτών είχε ενταχθεί στη θεραπευτική κοινότητα «ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ» των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού και παρακολουθούσε τα προγράμματα συμβουλευτικής και απεξάρτησης. Επίσης, το Ποινικό Δικαστήριο, εφαρμόζοντας ευμενέστερο νόμο, έκρινε ότι δεν πρέπει να αποδοθεί στον κατηγορούμενο (ήδη αιτούντα) η επιβαρυντική περίσταση της καθ` υποτροπή τέλεσης των ανωτέρω αξιόποινων πράξεων. Ομοίως, εφαρμόζοντας ευμενέστερο νόμο, το εν λόγω Δικαστήριο δεν απέδωσε στον κατηγορούμενο την επιβαρυντική περίσταση της κατ’ επάγγελμα τέλεσης των ως άνω πράξεων. Βάσει των ανωτέρω, η Διοίκηση με την προσβαλλόμενη απόφαση, απέρριψε το ένδικο αίτημα, λόγω της καταδίκης του αιτούντος σε φυλάκιση τεσσάρων (4) ετών για την πράξη της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, συνεκτιμώντας ότι η μη αναγραφή της ποινής αυτής στο ποινικό μητρώο γενικής χρήσης, δεν αναιρεί το γεγονός ότι στο πρόσωπό του συντρέχουν λόγοι δημόσιας τάξης και ασφάλειας που κωλύουν την έκδοση της αιτούμενης άδειας για εξαιρετικούς λόγους. Κατά της προσβαλλόμενης απορριπτικής απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, ο αιτών υπέβαλε την ……../2.5.2019 αίτηση θεραπείας, η οποία απορρίφθηκε με την προαναφερθείσα απόφαση του ίδιου οργάνου, καθόσον κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι κατά νόμο προϋποθέσεις για την χορήγηση της αιτούμενης άδειας, εξαιτίας της καταδίκης του αιτούντος σε φυλάκιση τεσσάρων (4) ετών για την πράξη της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών.

Επειδή, ήδη, με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης, όπως αναπτύσσεται με το παραδεκτώς κατατεθέν στις 16.1.2020 υπόμνημα, για την υποβολή του οποίου χορηγήθηκε σχετική προθεσμία στην πληρεξούσια δικηγόρο του αιτούντος στο ακροατήριο, προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι νόμιμη, διότι πάσχει η αιτιολογία της. Ειδικότερα, προβάλλεται, ότι η απόρριψη στηρίζεται μόνο στην ύπαρξη της προαναφερθείσας ποινικής καταδίκης, χωρίς η Διοίκηση να έχει αξιολογήσει την προσωπική – ατομική συμπεριφορά του αιτούντος και χωρίς να έχει καταλήξει σε κρίση περί του αν ο αιτών συνιστά ενεστώσα απειλή για τη δημόσια τάξη, ιδίως μετά την απεξάρτησή του από τα ναρκωτικά, δεδομένου ότι η εξάρτησή του αποτέλεσε, όπως προβάλλεται, την αιτία της από μέρους του τέλεσης αξιόποινης πράξης. Σχετικά, προβάλλεται, επίσης, ότι ολοκλήρωσε επιτυχώς στις 10.12.2017 το πρόγραμμα απεξάρτησής του από το ΚΕ.Θ.Ε.Α. Επιπλέον, κατά τον αιτούντα, η νομιμότητα της προσβαλλόμενης θίγεται από το γεγονός ότι η Διοίκηση παρέβη, στην προκειμένη περίπτωση, σειρά γενικών αρχών (ήτοι, τις αρχές της χρηστής διοίκησης, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της καλής πίστης, της αναλογικότητας) και επίσης, υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Περαιτέρω, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται, ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση διατάξεων των άρθρων 134 παρ. 3 εδ. β` του ν. 4251/2014 και 21 (παρ.4) του ν. 3907/2011, αλλά και διατάξεων με αυξημένη τυπική ισχύ (άρθρα 21 παρ. 1 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ). Άλλωστε, χορηγήθηκε στον αιτούντα άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, από 17.3.2015 έως 16.3.2016, εξαιτίας της συμμετοχής του σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής εξάρτησης (σχ. η 2015/20671/Φ.298153/26.3.2015 απόφαση), η οποία ανανεώθηκε για 2 έτη, έως 13.3.2018. Περαιτέρω, προβάλλεται ότι ο αιτών διαμένει στην Ελλάδα επί 15 έτη και έχει αναπτύξει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς με τη Χώρα. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του, προσκομίζει και επικαλείται τα εξής έγγραφα, τα οποία είχαν προσκομιστεί και ενώπιον της Διοίκησης με την από 27-3-2018 αίτηση για χορήγηση της ένδικης άδειας διαμονής: α) την υπ` αριθ. Πρωτ. ΚΕΘΕΑ: ΑΚΥ/2018/93 από 22-3- 2018 βεβαίωση – πιστοποίηση, που υπογράφει ο Διευθυντής του ΚΕ.Θ Ε.Α. ……………, σύμφωνα με την οποία, ο αιτών συμμετείχε στο εγκεκριμένο πρόγραμμα υποδοχής και επανένταξης «ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ» από 21.1.2015 έως 11.2.2015, ενώ από 11.2.2015 έως 1 12.2016 συμμετείχε στη φάση της κοινωνικής επανένταξης του ανωτέρω προγράμματος, οπότε και ολοκλήρωσε το πρόγραμμα αυτό, στο εξής δε συμμετείχε σε υποστηρικτικές θεραπευτικές διαδικασίες και στις 10.12.2017 ολοκλήρωσε το πρόγραμμα απεξάρτησής του από το ΚΕ.Θ.Ε.Α., β) την από 9.1.2017 σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης, βάσει της οποίας προσελήφθη ως μπουφετζής στην επιχείρηση φρέσκων φυσικών χυμών και λοιπών ροφημάτων του Αρμόδιου …………… που βρίσκεται στην Αθήνα (οδός …………..), γ) το από 12.11.2019 σημείωμα, που υπογράφει ο Αρμόδιος ……………., ιδιοκτήτης επιχείρησης φρέσκων φυσικών χυμών και λοιπών ροφημάτων στην Αθήνα, βάσει του οποίου εργάζεται (κατόπιν προαγωγής, ήδη ως υπεύθυνος καταστήματος) στην οικεία επιχείρηση από τον Ιούλιο του 2016, δ) εκκαθαριστικά σημειώματα (Ε1) των οικονομικών ετών 2012 (μηδενικό δηλωθέν εισόδημα), 2013 (μηδενικό δηλωθέν εισόδημα), 2014 (μηδενικό δηλωθέν εισόδημα), 2015 (δηλωθέν εισόδημα: 5.975,37 ευρώ), 2016 (δηλωθέν εισόδημα: 682,18 ευρώ), 2017 (δηλωθέν εισόδημα: 8.018,38 ευρώ) και 2018 (δηλωθέν εισόδημα: 7.752,10 ευρώ), ε) αντίγραφο λογαριασμού ασφαλισμένου, εκδοθέν από το Υποκατάστημα Πατησίων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, περιόδου από 4/2015 έως 1/2016 και από 7/2016 έως 4/2019 (με περίπου 22 ημέρες απασχόλησης ανά μήνα), στ) την από 30.4.2015 βεβαίωση απογραφής του στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και ζ) το από 30.6.2018 αντίγραφο τροποποιητικής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, που αφορά μίσθωση διαμερίσματος από μέρους του, επί της οδού ……………. για το διάστημα από 10.6.2018 έως 9.6.2020.

Επειδή, βάσει των διατάξεων που εκτέθηκαν και ερμηνεύθηκαν, στη μείζονα σκέψη, αλλά και των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, στην προκειμένη περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση αιτιολογείται αποκλειστικά με την επίκληση της ποινικής καταδίκης του αιτούντος, χωρίς να προκύπτει ή να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου ότι αποδίδεται σε αυτόν, μετά από εκτίμηση και των περιστάσεων τέλεσης από μέρους του του αδικήματος, για το οποίο καταδικάστηκε, προσωπική συμπεριφορά (πρβλ. ΣτΕ 2051/2011, 2946/2010, 1127/2009, 546, 1100, 2414/2008, 3222/2005), η οποία συνιστά πραγματική, ενεστώσα και αρκούντως σοβαρή απειλή που στρέφεται κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας, τη στιγμή, εξάλλου, που η Διοίκηση είχε κρίνει στο παρελθόν (μετά πάντως την έκδοση της 2817/2014 απόφασης του Β` Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας) ότι πληρούνταν στο πρόσωπό του όλες οι κατά νόμο προϋποθέσεις, ώστε να του χορηγήσει άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους διάρκειας από 17.3.2015 έως 16.3.2016, ενώ από την τέλεση της αξιόποινης πράξης (20.6.2011) για την οποία καταδικάστηκε μέχρι την υποβολή της ………/27.3.2018 αίτησής του για χορήγηση άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους, παρήλθε ικανό χρονικό διάστημα και δεν προκύπτει ότι έκτοτε ο αϊτών απασχόλησε εκ νέου τις Αρχές για κάποια έκνομη δραστηριότητα. Εξάλλου, ναι μεν το γεγονός ότι ο αιτών υπήρξε τοξικομανής, κατά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, δεν αρκούσε από μόνο του για να μην θεωρηθεί επικίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια (πρβλ. ΣτΕ 340/2019 σκ. 6), όμως, στην προκειμένη περίπτωση, ο αιτών απέδειξε προσηκόντως στη Διοίκηση, με την προσκόμιση του 1945/2018 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθήνας, ότι ο ίδιος ολοκλήρωσε το πρόγραμμα απεξάρτησης ΚΕ.Θ.Ε.Α., που παρακολουθούσε, ισχυριζόμενος περαιτέρω, ότι η όποια επικινδυνότητά του έχει πλέον εκλείψει, εξαιτίας της επιτυχούς ολοκλήρωσης του οικείου προγράμματος απεξάρτησης. Ως εκ τούτου, η Διοίκηση συνεκτιμώντας και την εν γένει μετέπειτα συμπεριφορά του αιτούντος, όφειλε να διαλάβει ειδική κρίση στην απόφασή της περί του εάν ο αϊτών μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προαναφερθέντος προγράμματος, εξακολουθεί να είναι επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια ή η όποια επικινδυνότητά του κατά το παρελθόν δεν υφίσταται πλέον. Οι διαπιστώσεις αυτές κλονίζουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, την αιτιολογική βάση της προσβαλλόμενης απόφασης, αναφορικά με την επικινδυνότητα του αιτούντος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Επομένως, ο λόγος ακύρωσης, με τον οποίο πλήττεται ως μη νόμιμη η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, πρέπει να γίνει δεκτός, ως βάσιμος.

Επειδή, κατ` αποδοχή του ως άνω λόγου ακύρωσης, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να αναπεμφθεί δε η υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου να διατυπώσει νέα νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξέτασης των λοιπών λόγων ακύρωσης. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος παράβολου στον αιτούντα, κατ’ άρθρο 36 παρ. 4 εδ. α`του π.δ. 18/1989 (Α` 18) και εκτιμωμένων των περιστάσεων της υπόθεσης, να απαλλαγεί το καθ’ ου από τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος [άρθρο 275 παρ. 1 εδ. ε` του του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α` 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που εφαρμόζεται εν προκειμένω αναλόγως, δυνάμει της περίπτωσης στ` της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 702/1977 (Α’ 268), όπως προστέθηκε με το άρθρο 50 του ν. 3659/2008 (Α` 77)].

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.

Ακυρώνει την 2018/72894/Φ.436351/1.4.2019 απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής.

Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου να διατυπώσει νέα νομίμως αιτιολογημένη κρίση, κατά το σκεπτικό.

Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παράβολου στον αιτούντα

Απαλλάσσει το Δημόσιο από την δικαστική δαπάνη του αιτούντος.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 20.2.2020 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στον ίδιο τόπο, σε δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου στις 21.5.2020.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΤΕΡΚΟΥΡΑΦΗ ΠΑΥΛΟΣ ΑΝΘΥΜΙΔΗΣ